[ Pobierz całość w formacie PDF ]

sobie trening, który wykończyłby słonia, ale nie mógł zapomnieć o słowach
Lawrence'a o Annie.
Podjęcie takiego ryzyka przeczyło wszelkim zasadom, jakie wyznawał,
a jednak pokusa była silna. Tylko tak mógłby wyjaśnić fakt, że zaledwie
tydzień przed świętami zmagał się z tłumem w centrum handlowym, szukając
prezentu dla Kami i kuzynek Annie?
Powinien był poprosić asystentkę, by kupiła coś w internecie. Nie
wiedział przecież, co mogłoby się spodobać młodym studentkom. Już miał
wychodzić, gdy nagle zobaczył reklamę głoszącą wszem wobec, że kobiety
uwielbiają kaszmir. Na wystawie ułożone były swetry we wszystkich
kolorach tęczy. Podeszła do niego dobrze ubrana sprzedawczyni.
 Szuka pan czegoś dla żony lub dziewczyny?
 Dla jej kuzynek i przyjaciółki. Są studentkami. Kaszmir będzie
110
R
L
T
odpowiedni?
 Jak najbardziej. Zna pan może rozmiar?
Duncan wzruszył ramionami i wskazał młodą matkę, która przechodziła
obok.
 Mniej więcej taki.
 Dobrze. Chciałby pan wybrać kolory?
 Nie.
 Zapakować na prezent?
 Proszę.
 Wszystko będzie gotowe za piętnaście minut. Przy dziale obuwia jest
kawiarnia, jeśli chciałby pan przez chwilę odpocząć.
Duncan skinął głową i ruszył we wskazanym kierunku, ale zaraz się
zatrzymał, bo jego uwagę przykuła wystawa choinek. Miały może
sześćdziesiąt centymetrów wysokości i były udekorowane białymi
światełkami oraz miniaturowymi ozdobami. Spodobało mu się drzewko w
biało złotych kolorach, obwieszone dziesiątkami bombek w kształcie
aniołów. Każdy z nich wyglądał niewinnie, miał jasne włosy i duże oczy.
Przypominały mu o Annie. Wziął choinkę z wystawy i zaniósł ją do kasy.
Annie zerknęła z niepokojem na pudełko krówek. Mimo że zahamowała
gwałtownie, słodycze wciąż leżały bezpiecznie na siedzeniu pasażera.
Zwykle jez
dziła ostrożnie, ale dziś była rozkojarzona, bo Duncan
niespodziewanie poprosił, by do niego  wpadła .
Nie widzieli się cztery dni, bo kolejne przyjęcie miało być dopiero w
czwartek, a potem ich wyjścia ciągnęły się nieprzerwanie aż do Wigilii.
Początkowo cieszyła ją wytęskniona przerwa, ale czas szybko zaczął jej się
dłużyć bez Duncana. Wtedy właśnie zadzwonił.
Chciała wierzyć, że on też za nią tęskni, ale nie miała powodów sądzić,
111
R
L
T
by cokolwiek się między nimi zmieniło, przynajmniej z jego strony. Gdyby
wszystko dobrze przemyślała już na początku, nie dziwiłoby jej teraz, że tak
przystojny i wpływowy facet zawrócił jej w głowie.
Ale musi myśleć rozsądnie. Nawet jeśli się w nim zakocha,
przynajmniej wyjdzie z tego z godnością.
Zaparkowała samochód i wjechała windą na górę. Duncan od razu
otworzył drzwi.
 Cieszę się, że przyszłaś  powiedział, obrzucając ją tak gorącym
spojrzeniem, że ugięły się pod nią kolana.
 Dzięki za zaproszenie.  Podała mu pudełko krówek.  Sama
zrobiłam. Jeśli nie lubisz słodyczy, możesz je zanieść do biura.
Zamiast przyjąć prezent, Duncan chwycił ją za rękę i przyciągnął do
siebie. Gdy drzwi się zamknęły, stała w jego ramionach, a on przyciskał usta
do jej warg.
Złapała się go mocno, bo zakręciło jej się w głowie. Czuła jego ciepło,
siłę i nabrzmiałą męskość napierającą na jej brzuch. Zdołała jeszcze odłożyć
krówki na stolik przy drzwiach i rzucić torebkę na podłogę, zanim go objęła.
Rozchyliła usta i ich języki spotkały się w namiętnym tańcu. Duncan uniósł ją
delikatnie z podłogi, a ona instynktownie oplotła go nogami w biodrach.
Mimo że zawisła w powietrzu, czuła się bezpieczna.
Duncan zaniósł ją do sypialni i powoli opuścił na dywan. Odsunął się,
położył dłonie na jej ramionach i obrócił ją twarzą do pokoju. Na szafce stała
niewielka choinka. Jej migoczące światełka były jedynym z
ródłem światła w
całym pomieszczeniu. Annie zwróciła uwagę na ozdoby w kształcie aniołów.
Poczuła ucisk w gardle.
 Wydawało mi się, że nie chciałeś choinki?
 Kiedy ją zobaczyłem, pomyślałem o tobie.
112
R
L
T
Zapiekły ją oczy, gdy wyszeptał jej te słowa do ucha.
Nie chciała się rozkleić, by nie wprawiać go w zakłopotanie, więc
zamrugała kilka razy. Duncan przytulił ją do siebie. Obróciła się do niego
twarzą i spojrzała w jego szaroniebieskie oczy.
Poczuła nagły przypływ uczuć. Nie zwykłego pożądania, lecz miłości.
Nie było już ucieczki. Kochała go z całego serca. Bez względu na to, co miało
dalej nastąpić.
Nigdy dotąd nie czuła niczego podobnego. Wiedziała już, że będzie ją to
kosztowało dużo czasu i energii, zanim o nim zapomni, ale teraz chciała
się rozkoszować chwilą. Zbliżyła do niego twarz i pocałowała go. Nie mogła
mu powiedzieć, co do niego czuła, ale mogła mu to pokazać.
Zadarła jego sweter do góry i przejechała palcami po muskularnym
torsie. Duncan zrozumiał aluzję, zdjął sweter przez głowę i odrzucił go na
bok. Przywarła ustami do jego piersi, sycąc się ciepłem skóry.
Przez chwilę przyjmował te pieszczoty bez ruchu, potem jednak dotknął
dłonią jej policzka i pocałował ją. Przez cały czas, gdy tulili się do siebie,
prowadził ją powoli w stronę łóżka. Zatrzymał się dopiero, gdy dotknęła kola-
nami materaca. Cofnął się na tyle, by zdjąć jej spódnicę. Annie zrzuciła buty.
Potem opadli na łóżko. Duncan położył się obok niej.
Gdy się całowali, Annie sięgnęła do zapięcia stanika. Chciała poczuć
jego skórę na swych piersiach. Zatrzymał jej ręce, odpiął stanik jednym [ Pobierz całość w formacie PDF ]