[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Gdybyś mnie lepiej poznał, łatwiej by ci przyszło mi zaufać.
 Może masz rację  przyznał niechętnie.
Cóż, na początek dobre i to. Niemniej Katy miała niemiłe przeczucie,
że to będzie dla niej naprawdę ciężkie dziewięć miesięcy.
54
R
L
T
ROZDZIAA
SIÓDMY
Po tamtej rozmowie telefonicznej Adam przez trzy dni powstrzymywał
się przed dzwonieniem do Katy co okazało się zaskakująco trudne. Od
zabiegu myślał o niej niemal bez przerwy. Im więcej czytał o ciąży, tym
bardziej uświadamiał sobie, jak wiele złego może przydarzyć się nie tylko
dziecku, lecz również matce.
Przyjął odpowiedzialność za śmierć Rebeki i nauczył się żyć z tym
poczuciem winy  ale świadomość. że obecnie w jego rękach spoczywa
życie jej siostry przyprawiała go o nieustanne napięcie. Musi dopilnować, by
nic nie zagroziło zdrowiu Katy.
Powinien pomyśleć o tym, zanim zrealizował swój plan dotyczący
zarodków. Obecnie było już za póz
no. Katy lada moment przyjedzie na
badanie krwi i za kilka godzin się dowiedzą, czy zabieg się powiódł. Czuł
się podekscytowany, ale i zaniepokojony; pełen nadziei, lecz także targany
sprzecznymi emocjami. Gdy pracował w domowym gabinecie, czekając na
przybycie Katy, usłyszał dzwonek do drzwi.
Po chwili do gabinetu zajrzała Celia.
 Przyjechała Katy, ale chyba stało się coś złego. Pobiegła prosto na
górę do pokoju gościnnego i płakała.
Adamowi zamarło serce. Zerwał się z krzesła i pognał na piętro, a
gospodyni pośpieszyła za nim. Wszedł do sypialni i zastukał w zamknięte
drzwi Å‚azienki.
 Katy, wszystko w porzÄ…dku?
 Za chwilę!  zawołała.
Po kilku minutach wyszła. Miała czerwone oczy.
55
R
L
T
  Go się stało?  zapytał Adam.
 Dziś rano przed wyjazdem chwyciły mnie lekkie skurcze. 
Chlipnęła i otarła łzę z policzka.  Myślałam, że to przypadek, ale niestety
nie.
Adam poczuł dojmujące rozczarowanie.
 Nie jesteś w ciąży?
Z żalem potrząsnęła głową.
 Byłam taka pewna, że się udało.
Celia objęła ją serdecznie. Adamowi przemknęło przez głowę, że on
powinien to zrobić, ale był zadowolony, że gospodyni go zastąpiła.
 Będziesz miała następną szansę  powiedziała, gładząc Katy po
plecach, a potem podała jej chusteczkę.  Wiem, to przykre, ale się zdarza.
Może zaparzyć ci herbaty z rumianku?
Katy pociągnęła nosem, kiwnęła głową i otarła oczy.
 Naprawdę myślałam, że zaszłam w ciążę.
 Doktor uprzedzał, że może trzeba będzie zrobić kilka prób 
zauważył Adam.
 Wiem, ale byłam pełna nadziei.  Odetchnęła głęboko.  Tak mi
przykro.
Wyglądała na zrozpaczoną, a przecież zazwyczaj nie była skora do
płaczu. Trzymała się nawet na pogrzebie Rebeki. Adam wiedział, że
powinien ją pocieszyć, gdyż inaczej Katy uzna, iż obwinia ją o to
niepowodzenie. Nie miał wyboru. Podszedł i wziął ją w ramiona. Przytuliła
się do niego i oparła głowę na jego piersi.
Znowu, jak wtedy, gdy pocałowała go w policzek, doświadczył
uczucia pobudzenia, jakby wszystkie doznania się zwielokrotniły. Czuł przy
sobie miękkie ciepłe ciało Katy, wdychał kwiatowy zapach jej włosów, i
56
R
L
T
zareagował zmysłami na jej bliskość. Od niemal czterech lat nie był z
kobietą. Jeszcze do niedawna sądził, że mu tego nie brakuje, i prawie wcale
nie myślał o seksie. Jakby jego ciało zapadło w stan hibernacji i utraciło
zdolność odczuwania fizycznej rozkoszy.
Teraz jednak niewątpliwie czuł bardzo wiele.
 Przepraszam  powtórzyła Katy.  Może gdybym zachowała się
inaczej, była ostrożniejsza...
 To nie twoja wina  zapewnił ją.
 Ale zarodków wystarczy jeszcze tylko na dwie próby. A jeśli one
też się nie powiodą?
 Podejmując tę decyzję, zdawałem sobie sprawę, że może się nie
udać. Istnieją inne rozwiązania.
 Wtedy jednak bezpowrotnie zniknie ostatnia czÄ…stka Becky.
 Katy, spójrz na mnie  rzekł.
Nie poruszyła się, więc ujął jej twarz w dłonie i odwrócił do siebie. I to
był błąd. Katy miała oczy szeroko otwarte, smutne i tak głębokie, że mógłby
w nich utonąć. Jej spojrzenie rozpaliło w nim zmysły i w jednej chwili
zapomniał, co chciał powiedzieć. Gdy rozchyliła wargi, zapragnął ją
pocałować. Wiedział, że to szaleństwo, ale wyczuwał, że ona też tego chce.
Ich usta się zetknęły. Adam stracił resztki zdrowego rozsądku. W
głowie wirowała mu tylko jedna myśl: Więcej! Gotów był przyjąć wszystko,
co Katy zechce mu ofiarować. Na szczęście w tym momencie Celia za-
wołała z dołu schodów:
 Herbata gotowa!
Katy zmieszana odsunęła się od niego.
 Zaraz zejdziemy na dół!  zawołał Adam w stronę gospodyni. Serce
biło mu jak szalone i wciąż wpatrywał się w usta Katy. Musi się opanować.
57
R
L
T
Ona widocznie również tak pomyślała, bo odezwała się:
 Właściwie nic między nami nie zaszło, prawda? Oboje czujemy się
rozczarowani i wytrąceni z równowagi, to wszystko.
 Masz rację  odparł, choć bez przekonania.
%7ływił jednak nadzieję, że Katy należy do tych kobiet, które zadowalają
się udawaniem, iż wszystko zawsze jest w porządku. Taka była Becky. Za
nic w świecie nie przyznałaby się, że coś ją gnębi czy denerwuje.
 Musimy zadzwonić do lekarza i dowiedzieć się, co mamy teraz
zrobić  powiedziała Katy.
Dobrze, że z nich dwojga przynajmniej ona zachowała zdrowy
rozsądek, Adam bowiem myślał jedynie o tym, jak bardzo chciałby
zobaczyć ją znowu nagą.
Całowała się z Adamem!
W jednej chwili przepełniało ją poczucie winy z powodu fiaska
zabiegu, a już w następnej płonęła z namiętności do mężczyzny. Bogu
dzięki, że Celia wkroczyła w porę, gdyż inaczej kto wie, do czego mogłoby
dojść. Ta ewentualność zarówno intrygowała, jak i niepokoiła Katy. Nawet
po śmierci Becky Adam pozostanie jej szwagrem. Podobnie myśleli rodzice,
którzy przeżyliby szok, gdyby się dowiedzieli, do czego przed chwilą [ Pobierz całość w formacie PDF ]