[ Pobierz całość w formacie PDF ]

śmierci, tak, chciałam! Aż drżały mi ręce! Pragnęłam poczuć zapach krwi, od
którego kręci się w głowie, zobaczyć w jego oczach strach, który odbiera rozum! I co
z tego wyszło?!
Boże, dlaczego?!
Dość tego! Czas przestać histeryzować i wziąć się w garść. Porozmawiać z
Radu. Po tym wszystkim on jak nikt inny może ukoić skołatane nerwy.
Dziwne, w bibliotece słychać głosy...
Radu z kimś rozmawia? Jak śmie! Jak może z kimś rozmawiać, kiedy ja tak...
tak cierpiÄ™?!
Ciekawe, z kim rozmawia?
A przede wszystkim - o czym?
* * *
- Przypuśćmy, że rzeczywiście stałeś się przeze mnie nocnym łowcą - powiedział
cicho Wład. - Ale, do diabła, dlaczego wciągasz w to Lidię?
Oj, chyba się zdenerwował. Kiedy ostatnio mówił podobnym tonem...Tak czy
siak, po ostatnim razie stół w kuchni wymaga naprawy!
- Jak to dlaczego? - zapytał Radu z uśmiechem. (Zdaje się, że nagłe zmiany
nastroju są u nich rodzinne. Chociaż, dla pewności wyniku eksperymentu, trzeba by
było przebadać kogoś trzeciego). - Przecież to twoja żona!
- I? - chłodny ton Drakuli nie wróżył niczego dobrego. Radu nie zwrócił na to
uwagi.
- Co i? Nie rozumiesz? Naprawdę mam ci to wyjaśnić, Wład?! - Zdaje się, że
właśnie taki stan nazywamy  doprowadzeniem do ostateczności . - Czy pogróżki to
wszystko, na co cię stać? Jeśli nie, to po co te zapiski - En ne tud ki te, de mi csendes
fog összejarnak? - z ust Radu dosÅ‚ownie sÄ…czyÅ‚ siÄ™ jad.
W przerwach między krzykami wyraz
nie słyszałem cichy szelest przewracanych
stron. Nie rozumiem, czy ktoÅ› tu coÅ› czyta?
Ostrożnie rozejrzałem się dookoła i nagle znieruchomiałem z otwartą ze
zdumienia gębą. Ania trzymała na kolanach cienki notes (na jej miejscu już dawno
bym się pozbył tego kapownika gdzieś w korytarzu), w którym właśnie skrzętnie coś
notowała.
Nachyliłem się nad Wowką i delikatnie potrząsnąłem ją za ramię.
- Ania, co ty wyprawiasz?
- Daj mi spokój - opędziła się zniecierpliwiona. - Jestem na praktyce! A przy
okazji, co oznacza to En ne tu...? Dalej nie pamiętam.
- To po węgiersku - cicho oznajmił Wład, patrząc bezmyślnie w jeden punkt.
Miałem wrażenie, jakby mówił do ściany, a nie do nas. -  Nie wiem, kim jesteś, ale
wiem, że się jeszcze spotkamy .
- A skąd się wziął węgierski? - Wowka wtrącił swoje trzy grosze. - W tych tekstach
z Internetu napisano wyraz
nie:  Wład III Palownik znał niemiecki i łacinę ! Więc
skąd w takim razie węgierski?!
Radu znów się zorientował, że nikt nie zwraca na niego uwagi.
Najprawdopodobniej główny wampir w kraju nie był przyzwyczajony do podobnego
traktowania, więc kolejny raz zdębiał, łykając powietrze.
Tymczasem Wład raczył obdarzyć Wowkę światłym spojrzeniem.
- Kicham na to, kto, co i gdzie napisał - mruknął zdenerwowany, rzucając
mojemu koledze lodowate (o temperaturze przynajmniej siedemdziesiÄ…t stopni
poniżej zera) spojrzenie. - List do gospodarza został napisany po węgiersku. - A gdyby
gospodarz nie znał węgierskiego? Poprosiłby Lidię o przetłumaczenie? Dlaczego
akurat ona mi przyszła do głowy? Chwila, coś tam było na temat siostry czy córki
króla węgierskiego - żony Włada. Może to ona? - Jeszcze jakieś pytania?!
Oczywiście miałem kilka wątpliwości, ale jako nad podziw mądry i rozsądny
chłopiec postanowiłem trzymać gębę na kłódkę. W przeciwieństwie do Wowki.
- Nie! - gwałtownie pokręcił głową. - Pytań nie mamy, tylko propozycję. Zanim
zaczniecie kichać, uprzedz
cie nas, żebym się mógł odsunąć, bo jeszcze...
Ania zapisała już całą kartkę, przewróciła stronę i stenografowała dalej.
Szczerze mówiąc, do tej pory sądziłem, że tylko prawnicy mają nierówno pod
sufitem, a tu się okazuje, że dziennikarze też.
* * *
W końcu po jakichś pięciu minutach Radu Pięknemu znudziła się rola
wyciągniętego z wody karpia. (Wład z wyraz
nie niezadowoloną miną przydreptał już
do Wowki, ale szybko uznał, że nie czas teraz na wyrównywanie rachunków.
Zatrzymał się więc i wrócił z powrotem pod półkę z książkami). [ Pobierz całość w formacie PDF ]