[ Pobierz całość w formacie PDF ]

chowce.  Pomyślcie, że to znacznie wcześniejsze
prezenty gwiazdkowe. Ofiarował mi je przyjaciel.
Blade ubrał się w płaszcz i obejrzał swoje
odbicie w lustrze wiszącym obok drzwi. Wyglądał
groz
nie, prawie jak przybysz z piekła rodem.
 Do licha, kim jest twój przyjaciel? Projektuje
ubrania dla aktorów?  spytał.
 Prawie zgadłeś. Ubiera złych azjatyckich
chłopców.
 Gości z Triady?
 Gdyby to była Triada, mój przyjaciel nie
znajdowałby się już wśród żywych.  West po-
kręcił głową przecząco, podchodząc do stołu, na
którym Blade rozpostarł mapę.
Pozostali również podeszli do stołu i zaczęli
172 Fiona Brandt
finalizować swoje plany. Posesja de Rocheforda
była bardzo starannie strzeżona przed wszelkimi
intruzami. Jedynym słabym punktem systemu
ochrony był brzeg morza. Dlatego zdecydowali, iż
wtargnięcie od tej właśnie strony wiąże się z naj-
mniejszym ryzykiem. Poczynili już pewne przy-
gotowania.
Blade wynajął samolot, który umożliwił im
dokonanie przelotu na bezpiecznej wysokości
i wykonanie zdjęć całej posesji. West był specjalis-
tą od robienia fotografii terenu. Posiadał sprzęt
doskonałej klasy, dlatego zdjęcia ukazywały ob-
szar bardzo szczegółowo. Carter starannie prze-
analizował fotografie, aby dokonać optymalnego
wyboru miejsca akcji. Był prawdziwym specjalistą
we wspinaczce. W tej dziedzinie przyjaciele mu-
sieli mu oddać palmę pierwszeństwa, ponieważ
spędzał każdą wolną chwilę, trenując na różnych
skałach, badając jaskinie, zdobywając szczyty. Był
również doskonałym tropicielem śladów. Na jed-
nym ze zdjęć oznaczył wybrane przez siebie
miejsce, potem przeniósł je na mapę. Podał ją
Blade owi.
 Czy jesteś pewien, że nasza dama jest właś-
nie tutaj?  zapytał.
Blade nie mógł być tego pewien. Mijały godzi-
ny, a jego ciągle dręczyły wątpliwości. Anna
praktycznie mogła przebywać wszędzie. Straciła
Moc przeznaczenia 173
z nim kontakt mentalny; bał się myśleć, co to
może oznaczać. Musiał ją ocalić! Wierzył głęboko,
że tak właśnie będzie.
 Możemy tylko przypuszczać, że jest właśnie
tam  odparł ze smutkiem w głosie.  Nie ma
jednak innego sensownego tropu. De Rocheford
zrobi wszystko, żeby dowieść swojej potęgi. Nie
wiem, co jeszcze może uczynić. Wydaje majątek
na ochronę i najemników. Na pewno dobrze ich
wykorzysta  powiedział, pochylając się nad mapą
i patrząc na oznaczone miejsce.  Ray Cornell
zawiadomi policjantów, żeby przeszukali posesję.
Z
ledzi Eryka Sebera od tygodni, próbując go
złapać. Podam mu adres, pod którym przebywa
Seber. Policjanci zapukają do frontowych drzwi
domu de Rocheforda, podczas gdy my dostaniemy
się przez tylne wejście. Oczywiście zrobimy tak,
jeżeli zgodzicie się. Jeśli nie aprobujecie mojego
planu  nie zadzwonię do Cornella.
Ben zadał kilka dodatkowych pytań dotyczą-
cych całej akcji. Rozpatrzyli plan ponownie w naj-
drobniejszych szczegółach. Wszyscy przystali na
przedstawioną przez Blade a wersję.
Zgadzali się, że nie mogą zabrać ze sobą broni
palnej. Przecież służyli w oddziałach specjalnych.
Blade, mimo że opuścił jednostkę kilka miesięcy
temu, mógł również być pociągnięty do odpowie-
dzialności za takie nadużycie. Jeżeli zostaliby
174 Fiona Brandt
przyłapani z bronią w trakcie akcji wyzwalania
zakładniczki na terytorium własnego kraju, kon-
sekwencje mogłyby okazać się bardzo nieprzyje-
mne. Ben, Carter i West zostaliby wyrzuceni ze
służby. Nie przynieśliby również chwały swoim
oddziałom. Dlatego akcja powinna być przepro-
wadzona szybko i bez zbędnego rozgłosu. Zawia-
domienie policji mogło przynieść im korzyść, lecz
jednocześnie wiązało się z dużym ryzykiem.
 Musimy zręcznie się asekurować  stwierdził
Blade.  De Rocheford sądzi, że ma wszystkich
swoich ludzi w garści, ale zapomniał o jednej
rzeczy. Dobrzy faceci odgrywają role złych face-
tów tylko w filmach.
 Tak  mruknął Carter  Będziemy mieć [ Pobierz całość w formacie PDF ]