[ Pobierz całość w formacie PDF ]

i zaakceptować to, co naprawdę czuję: że czas zwolnił.
A dlaczego by tak nie miało być? W pewnych okolicznościach nasze tętno słabnie lub
przyśpiesza, zmienia nam się oddech, a jeśli to konieczne, zmieniają się reakcje całego
organizmu.
Jest tyle baśni o ludziach, którzy przysnęli na chwilkę i ocknęli się w innym czasie. Na
zewnątrz nic się we mnie nie zmienia, ale wewnętrznie nie zawsze jestem tutaj, nie zawsze siedzę
nad cuchnącą rzeką. Wciąż jeszcze potrafię uciekać.
Uciekać od czego? Od teraz
niejszości? Tak, od tego pierwszego planu, który czyni mnie
ślepą na to, co dzieje się w głębi. Jeśli jest we mnie duch, jeśli mam duszę  obojętne jak to
nazwać  rzeczywistość nie może być jednowymiarowa, musi być wieloraka. A przestrzeń nie
może być ograniczona, zamknięta, lecz jest nieskończona, kosmiczna. Może tkwić
w niezliczonych gnijących ciałach i w tych z przyszłości, i z przeszłości.
Nie wiem tego. Próbuję tylko znalez
ć teorię, która pasowałaby do faktów. To właśnie robią
uczeni, choć może się wam wydawać, że porównując się z nimi, zdradzam zbyt wielkie ambicje.
Może to i prawda.
Bez względu na to, czy jestem zatruta, czy nie, to właśnie rtęć sprawiła, że myślę w ten
sposób. Upuść kroplę, a rozsypie się mniejszymi, drżącymi kropelkami po całej podłodze, ale
można je zebrać z powrotem i nie będzie żadnych śladów ponownego łączenia, żadnych spojeń
ani pęknięć. Jest jedno życie lub nieskończenie wiele żywotów, zależy, czego chcemy.
Czego chcę ja?
W marzeniach myślę o domu, o kochanku, o dzieciach, ale wiem, że nic z tego nie wyjdzie.
Kto by zechciał żyć z monstrum? Może już nie wyglądam jak monstrum, ale długo nie ukryję
tego, że nim jestem. W końcu pęknę, trzaśnie mi sukienka, zacznę ciskać talerzami w mleczarza,
jeśli zawoła z obleśnym uśmieszkiem:  Jak się masz, ślicznotko! Prawdę mówiąc, straciłam już
cierpliwość do tego śmierdzącego, załganego świata. Nie mogę już tego znieść. Nie potrafię
prawić pochlebstw, kłamać, przymilać się, a nawet zbyt często uśmiechać. Do czego się tu
uśmiechać?
 Nie starasz się  mówi matka.  Nie jest aż tak z
le.
Jest aż tak z
le.
 A
adna z ciebie dziewczyna  mówi ojciec.  Każdy by się z tobą ożenił.
Nie byliby tacy chętni, gdyby zajrzeli mi pod powieki, do uszu albo zaświecili latarką do
gardła, gdyby posłuchali bicia mojego serca przez stetoskop. Ten, który by to zrobił, złapałby się
za głowę i uciekł. Zobaczyłby ją, tą drugą, jak czai się we mnie. I mieści się bez trudu, choć taka
wielka.
Kochałam się raz z facetem: wte i nazad, wte i nazad. Seria stękań i głęboki jęk na końcu.
 Miałaś orgazm?  zapytał.
Jasne, że nie miałam, nie czytałeś Mastersa i Johnson?
A potem usnął i oddychał: znów wte i nazad, wte i nazad.
W pewnej chwili powiedziałam: Chciałabym połknąć...
 Fantazja cię ponosi, co?  powiedział, nie pozwalając mi dokończyć zdania.
A ja myślałam: połknęłabym cię całego, do ostatniej okruszynki, pochłonęłabym jak ostrygę,
a na samym końcu nogi, które trzepotałyby mi w ustach jak płetwy nurka. Jonasz i wieloryb.
Nie czuję nienawiści do mężczyzn, chciałabym tylko, żeby się bardziej starali. Wszyscy chcą
być bohaterami, a my wymagamy od nich tylko, żeby siedzieli w domu i pomogli trochę przy
sprzątaniu i przy dzieciach. Nie jest to rodzaj heroizmu, który by im odpowiadał.
 Jesteś tak negatywnie nastawiona do świata  mówi matka.
Nie, nie jestem. To ty jesteś negatywnie nastawiona. To ty siedzisz, oglądasz wiadomości,
jesz to swoje mięso z fermy hodowlanej, swoje laboratoryjnie produkowane jaja, zwalasz tony
plastiku do kraterów wyrwanych w ziemi poza miastem. Jak ci się zdaje, gdzie się to całe
paskudztwo podziewa?
Nie wiem, czy w przestrzeni i czasie istnieją jakieś inne światy. Może ten jest jedyny, a cała
reszta to tylko wytwór bujnej wyobraz
ni. Czy jest tak, czy inaczej, nie ma zresztą znaczenia.
Musimy być przygotowani na obie ewentualności. Najwyraz
niej są współzależne.
Pamiętam czasy, kiedy chodziłam do szkoły i tyłam dosłownie z dnia na dzień. Mieszkaliśmy
wtedy w mieszkaniu kwaterunkowym przy Upper Thames Street w Londynie, nad samą rzeką. [ Pobierz całość w formacie PDF ]