[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Ubica
Nie dotrzymałeś obietnicy wobec Bardiora, a póz
niej zabiłeś go.
Ubu
Wolę sam panować na Litwie w jego miejsce. Na tę chwilę nie panuje żaden z nas. Toteż wi-
dzisz pani, że to nie ja.
Ubica
Masz pan tylko jedną drogę aby odkupić wszystkie swoje zbrodnie.
Ubu
Jestem całkowicie skłonny zostać świętym człowiekiem, chcę być biskupem i widzieć swoje
imię w kalendarzu.
Ubica
Trzeba przebaczyć żonie, że zwędziła trochę pieniędzy.
Ubu
A! więc to tak! Przebaczę jej, kiedy mi odda wszystko, kiedy jej dobrze wyłoję skórę i kiedy
mi wskrzesi mego konia fynansowego.
Ubica
Kręćka ma na punkcie tego konia. Ha! zgubiona jestem, dnieje.
Ubu
Ale w końcu rad jestem, że wiem teraz z pewnością, iż mnie moja droga połowica kradła.
Wiem to teraz z pewnego z
ródła. Omnis a Deo scientia, co znaczy: omnis, wszelka, a Deo,
wiedza; scientia, przychodzi od Boga. Oto wytłumaczenie zjawiska. Ale pani Zjawa nic już
nie gada! Czemu nie mogę jej ofiarować jakiego traktamentu! To, co mówiła, było bardzo
zabawne. Ale oto dnieje! Ha! Panie Boże, na mego konia fynansowego, to stara Ubu.
72
Ubica
bezczelnie
To nieprawda, wyklnę cię.
Ubu
A, ścierwo!
Ubica
Co za bezbożność!
Ubu
Ha! to nadto. Widzę dobrze, że to ty, głupia jędzo. Po kiego djabła przytryndałaś się tutaj?
Ubica
%7łyron zginął, a Polacy wypędzili mnie.
Ubu
A mnie Rosjanie wypędzili; piękne dusze spotykają się.
Ubica
Powiedz, że piękna dusza spotkała osła.
Ubu
Ha! dobrze, teraz spotka płetwonoga
ciska na nią niedz
wiedziem.
Ubica
pada pod ciężarem niedz
wiedzia
Och, wielki Boże! Ohyda! Och! umieram! Duszę się! Gryzie mnie! Połyka mnie! trawi mnie!
Ubu
To trup, głupia. Och, ale w istocie, może i nie! Och, Boże, nie, on nie umarł, uciekajmy
wraca na skałę
Pater noster qui es...
Ubica
wyswobadzając się
Gdzie on jest?
Ubu
Och, Boże! Ona jeszcze tu! Głupia kreaturo, nie ma więc sposobu uwolnić się od ciebie? Czy
umarł ten niedz
wiedz
?
Ubica
Tak, ośle głupi, jest już całkiem zimny. Jak on tu przyszedł?
Ubu
zawstydzony
Nie wiem. Ha, tak, wiem! Chciał zjeść Piłę i Kotysa, i ja go zabiłem ciosem Pater Noster.
73
Ubica
Piła, Kotys, Pater Noster! Co to ma wszystko znaczyć? Mój fynans zwarjował!
Ubu
Z
ciśle mówię. A ty jesteś głupia gęś.
Ubica
Opowiedz mi swoją wyprawę, Ubu.
Ubu
Och, do licha, nie. To za długie. Tyle wiem, że, mimo mojego niezaprzeczonego męstwa,
wszyscy mnie sprali.
Ubica
Jak to, nawet Polacy?
Ubu
Krzyczeli:  Niech żyje Wacław i Byczysław ! Myślałem, że mnie rozedrą. Och! wściekli się i
zabili mi Reńskiego.
Ubica
To mi jedność. Wiesz, że Byczysław zabił palotyna %7łyrona.
Ubu
To mi jedność. A potem zabili mi biednego Lacsyego.
Ubica
To mi jedność.
Ubu
Och, ale mniejsza z tem, chodz
tutaj, ścierko. Na kolana przed swoim panem
chwyta ją i rzuca na kolana
Dostąpisz ostatecznych męczarni.
Ubica
Hu, hu, panie Ubu!
Ubu
Och! och! Skończysz wreszcie? Ja zaczynam: skręcenie nosa, wyrwanie włosów, wniknięcie
drewnianego koniuszczka w oszy, ekstrakcja mózgu przez piętę, szarpanie tyłka, zniesienie
częściowe a nawet całkowite szpiku pacierzowego (gdybyż można jej wyjąć szpikulec z cha-
rakteru!), nie zapominając o otwarciu pęcherza pławnego i w końcu wielkie odszyjenie naśla-
dowane z Jana Chrzciciela, wszystko dobyte z Pisma Z
więtego tak z dawnego jak z nowego
Testamentu, uporządkowanego, poprawionego i udoskonalonego przez tu obecnego mistrza
fynansów! Smakuje ci, ty kiszko podgardlana?
Ubica
A
aski, mości Ubu
wielki zgiełk u wejścia do groty.
74
Scena druga
Ciż i Byczyslaw, który wpada z żołnierzami do groty.
Byczysław
Naprzód, przyjaciele! Niech żyje Polska!
Ubu
Och! och! zaczekaj trochę, panie Poloński. Zaczekaj, aż ja skończę z moją panią połowińską.
Byczysław
uderzając go
Masz, tchórzu, dziadu, dziadu, obwiesiu, niedowiarku, turku!
Ubu
uderzając go wzajem
Masz! Polonjuszu, pijaku, bękarcie, huzarze, tatarze, smrodzie, szpiegu, sufraganie, komuni-
sto!
Ubica
bijąc go również
Masz, kapłonie, wieprzu, zdrajco, histrjonie, wałkoniu, łajdaku, plugawcze, polowcze!
żołnierze rzucają się na państwa Ubu, którzy bronią się jak mogą.
Ubu
Boże! Co za przemoc!
Ubica
Mamy jeszcze kopyta, panowie Polacy.
Ubu
Na moją zieloną świeczkę, czy to się skończy wreszcie, kroćsetkroć? Jeszcze jeden? Och,
gdybym miał tutaj mojego konia fynansowego.
Byczysław
Walcie, walcie tęgo.
Głos zza sceny
Niech żyje ojciec Ubu. Naprzód, przybywajcie, potrzeba was tutaj, panowie od fynansów
wchodzą palotyni i rzucają się w utarczkę
Kotys
Za drzwi Polaków.
Piła
Hu! hu! widzimy was znowu, panowie fynanse. Naprzód, nacierajcie dzielnie, pchając się do
drzwi; skoro raz będziemy na dworze, wystarczy drapnąć.
75
Ubu
Och! to moja specjalność, Och! jak on grzmoci.
Byczyaław
Boże, jam ranny.
Stanisław Leszczyński
To nic, Najjaśniejszy Panie.
Byczysław
Nie, tylko zamroczony.
Jan Sobieski
Walcie, walcie tęgo, te dziady pchają się do drzwi.
Piła
Odwagi, sire Ubu.
Ubu
Och! zrobiłem w majtki. Naprzód kroćkrocidjasków. Zabijajcie, krwawcie, obdzierajcie ze
skóry, miażdżcie, na moje rogi królewskie. Uff! maleją!
Kotys
Jest już tylko dwóch do pilnowania drzwi.
Ubu
zabijając ich niedz
wiedziem
Jeden, masz! drugi, masz! Uf! jestem na dworze. Uciekajmy! Za mną, kto żyw, a prędko!
Scena trzecia
Scena przedstawia pola Liwonji pokryte śniegiem. Oboje Ubu i ich świta w ucieczce.
Ubu
Ha! sądzę, że wyrzekli się pościgu.
Ubica
Tak, Byczysław pojechał się koronować.
Ubu
Nie zazdroszczę mu jego korony.
Ubica
Masz wielką rację, Ubu
znikają w oddali.
76
Scena czwarta
Pokład statku płynącego Bałtykiem. Na pokładzie Ubu i cała jego banda.
Kapitan okrętu
A, co za miły wietrzyk!
Ubu
To fakt, że płyniemy z chyżością graniczącą z cudem. Powinniśmy robić przynajmniej
miljon węzłów na godzinę, a te węzły mają to dobrego, że, skoro raz się je zrobi, już się ich
nie odrobi. To prawda, że mamy wiatr z tyłu.
Piła
Cóż za żałosny głupiec!
atak wichru, okręt kładzie się i pokrywa morze pianą.
Ubu
Och! Ach! Wielki Boże! Wywracamy się. Ależ ten okręt idzie całkiem krzywo, on się prze-
wali.
Kapitan
Wszyscy pod wiatr, zwinąć przedni żagiel.
Ubu [ Pobierz całość w formacie PDF ]