[ Pobierz całość w formacie PDF ]

co miały inne małe dzieci. Przytuliła dziewczynkę i delikatnie uszczypnęła w
policzek.
- Ubierz się. Pójdziemy zobaczyć te szczeniaki.
- Mojego szczeniaczka - poprawiła Cherry.
Dwie godziny póz
niej Nick zszedł do bawialni. Zdziwiony ujrzał Marię i
Kim siedzące na dywanie i patrzące, jak Cherry bawi się z małym pieskiem.
Maria zerknęła na syna, który stanął w drzwiach, oparł się o framugę i
skrzyżował ręce na piersi.
- Co tak strasznie hałasujecie?
- Och, Nick, nie mogłeś spać? - zapytała niespokojnie matka. - Te
koszmary któregoś dnia znikną, zobaczysz.
- Pewnie, ale do tego czasu zdążą mnie wykończyć.
Maria wstała i pocałowała go.
- Jak coś zjesz, od razu poczujesz się lepiej. Idę zrobić ci śniadanie.
Gdy wyszła, Nick spojrzał na Kim.
- Cholera, pies właśnie moczy dywan! - krzyknął.
- 83 -
S
R
Kim uniosła brwi. Mógł mieć złą noc, ale wcale nie zamierzała za to
płacić ani pozwolić, by popsuł zabawę Cherry.
- Przyszedł pan i władca. - Dała mu do zrozumienia, że nie boi się jego
krzyku.
- Nie bądz
taka mądra. Nie jestem w nastroju do kłótni. Co masz zamiar
zrobić z tym sikającym wszędzie paskudztwem? - zapytał.
- Oduczymy go tego. A na razie trzeba będzie czyścić plamy wodą z sodą.
- Uniosła ku górze szmatkę, pomachała mu przed nosem i zaczęła wycierać
mokrą plamę.
- A teraz moje gazety - oświadczył, wskazując palcem baraszkującego
psa. - O ile się nie mylę, to on, nie ona?
Krzyk Cherry rozległ się w momencie, gdy szczeniak zahaczył łapą o
sznur od lampy. Lampa ześliznęła się ze stołu i kosztowny klosz rozbił się w
drobny mak.
- Cholera! - wrzasnął Nick. - No tak, ożeń się z kobietą, pozwól jej
prowadzić swój samochód, a ona zacznie myśleć, że rządzi całym domem. O ile
się nie mylę, to całe zamieszanie jest twoją sprawką, Kim.
Mogła mu ostro odpowiedzieć, ale nie chciała zepsuć ani sekundy
szczęścia Cherry. Będzie musiała po raz kolejny go przekonywać. Osaczyć go
tak, żeby zaakceptował psa wbrew swej woli.
Usiadła na kanapie.
- Cherry, wyprowadz
pieska na zewnątrz. Ja zajmę się lampą i
porozmawiam z tatusiem.
Cherry chwyciła tłustego szczeniaka w ramiona, gotowa do jego obrony.
- Lassie jest teraz mój - powiedziała, urażona arogancją ojca.
- Lassie? - Nick zdumiony spojrzał na półleżącą na kanapie Kim. - To
jednak ona?
- To on, ale Cherry woła na niego Lassie - powiedziała Maria, wchodząc
do pokoju. Szybko nalała kawę, mrugnęła porozumiewawczo do Kim i znikła z
- 84 -
S
R
powrotem w drzwiach kuchni. - Z
niadanie będzie gotowe za chwilę. - Zdążyła
jeszcze zawołać przez ramię.
Kim wypiła łyk kawy i czekała.
Nick wziął do ręki filiżankę, usiadł na kanapie i wyciągnął przed sobą
nogi. Z zewnątrz dochodziło szczekanie pieska i jeszcze głośniejsze krzyki
podekscytowanej Cherry.
- Posłuchaj tylko - poskarżył się Nick, oczekując zrozumienia. - Jak w
cyrku. Kim, ona nie może go zatrzymać.
- Dobrze, dobrze - mruknęła patrząc, jak Nick z obrzydzeniem odrzuca
mokrą, podartą gazetę. - Kupimy mu gumową kość do gryzienia. Szybko
nauczymy go posłuszeństwa. Nie martw się. Wypij kawę. Zabiorę cię na
przejażdżkę.
- Czyim samochodem? - Jego ostrożność rozśmieszyła Kim.
- Oczywiście, że moim. Ja prowadzę - powiedziała cicho, z góry znając
reakcję Nicka.
- O nie! Tym złomem!?
- Dobrze. Możesz nauczyć mnie prowadzić swój samochód. Tym razem
bardziej będę się starała.
- Oszałamiająca propozycja. - powiedział gderliwie. Zsunął rękę i
pogładził Kim po szyi. - I znowu skończy się na tym, że będziesz biegła do
domu? Naprawdę jesteś słodka!
- Już biegałam dzisiaj, więc nie zostawię cię samego w samochodzie.
- Chciałem biegać dziś z tobą, ale moja noga...
- Nie musisz ze mną biegać. - Nie bardzo podobał jej się pomysł
wspólnego treningu. I tak miała ograniczoną prywatność. - Możemy zatrzymać
szczeniaka?
Nie odpowiedział na pytanie. Postawił filiżankę na podłodze. To samo
zrobił z filiżanką Kim i wziął ją w ramiona. Przeturlał się z nią po podłodze.
- Może zapasy, kochanie? - zapytał.
- 85 -
S
R
Mając na sobie ciężkie ciało Nicka, Kim poczuła przyspieszone bicie
serca. Był tak atrakcyjny i ciepły. Patrzył na nią pewny siebie.
- Wygrałeś. Jesteś wielki jak dom. Pieścił jej szyję, gryząc ją delikatnie.
- Kiedy zaczynasz ze mną flirtować, tracę nad sobą panowanie -
oświadczył. [ Pobierz całość w formacie PDF ]