[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Muzyki nie znali.
I nie mieli gdzie przycupnąć,
Bo wszystko dokoła
Należało do Castle Sugar Incorporated
Albo do Kościoła.
To stwierdzenie sytuacji własnościowej w Republice San Lorenzo w roku 1922 jest,
według Filipa Castle, całkowicie zgodne z rzeczywistością. Firma Castle Sugar została założona
przez pradziadka Filipa Castle. W roku 1922 należał do niej każdy skrawek uprawnego gruntu na
wyspie.
 Działalność Castle Sugar na San Lorenzo - pisał młody Castle - nigdy nie przynosiła
dochodu. Jednak, nie płacąc robotnikom za ich pracę, firma potrafiła jakoś z roku na rok
wychodzić na swoje i zarabiać tyle pieniędzy, że wystarczało na opłacenie poganiaczy
robotników.
Panującą formą rządów była anarchia, z wyjątkiem określonych sytuacji, kiedy firma
Castle Sugar chciała coś zdobyć albo zrobić. W tych sprawach panował feudalizm. Arystokracja
składała się z zarządców plantacji Castle Sugar - byli to uzbrojeni po zęby biali przybysze.
Szlachtę stanowili krajowcy, którzy za niewielkie datki i śmieszne przywileje gotowi byli na
każde skinienie zabijać, ranić i torturować. O potrzeby duchowe ludu, który znalazł się w trybach
tej piekielnej machiny, troszczyła się garstka spasionych księżulków.
Katedra San Lorenzo, wysadzona w powietrze w roku 1923, była powszechnie uważana
za jeden z cudów Nowego Z
wiata", pisał Castle.
57. KOSZMARNY SEN
To, że kapral McCabe i Johnson zdołali przejąć władzę nad San Lorenzo, nie było
żadnym cudem. Wielu ludzi przejmowało władzę nad San Lorenzo, natrafiając niezmiennie na
słaby opór. Przyczyna tego była bardzo prosta: Bóg, w swojej nieskończonej mądrości, uczynił
wyspę całkowicie bezwartościową.
Pierwszym człowiekiem, który zanotował na swoim koncie ten łatwy sukces, był
Hernando Cortez. Cortez i jego ludzie zeszli na brzeg, aby uzupełnić zapas słodkiej wody, w roku
1519, nadali wyspie nazwę, objęli ją w posiadanie w imieniu cesarza Karola V i nigdy więcej nie
wrócili. Następne ekspedycje przybywały w poszukiwaniu złota, diamentów, rubinów i korzeni,
nic z tego nie znajdowały, paliły dla rozrywki kilku krajowców za herezję i płynęły dalej.
 Kiedy w roku 1682 Francja ogłosiła objęcie w posiadanie San Lorenzo - pisał Castle -
Hiszpanie nie protestowali. Kiedy Holendrzy ogłosili wyspę swoją własnością w roku 1699,
Francuzi nie protestowali. Holendrzy nie protestowali, kiedy w roku 1704 panami San Lorenzo
ogłosili się Duńczycy. Kiedy Anglia przejęła wyspę we władanie w roku 1706, nie było protestu
ze strony Duńczyków. Anglicy nie protestowali, kiedy Hiszpania powtórnie objęła władzę nad
wyspą w roku 1720. A Hiszpanie nie protestowali, kiedy w roku 1786 Murzyni z Afryki
opanowali statek niewolniczy, doprowadzili go do brzegów San Lorenzo i ogłosili niepodległość
wyspy jako cesarstwa z cesarzem na czele.
Cesarzem był Tum-bumwa, jedyny człowiek, który uważał, że wyspa warta jest obrony.
Maniak Tum-bumwa kazał wznieść katedrę ku czci patrona wyspy, świętego Wawrzyńca, oraz
fantastyczne mury obronne na północnym wybrzeżu wyspy, w obrębie których znajduje się
obecnie prywatna rezydencja tak zwanego prezydenta Republiki.
Mury obronne nigdy nie były szturmowane i nigdy żaden człowiek przy zdrowych
zmysłach nie potrafił wymyślić powodu, dla którego warto by je było szturmować. Nigdy
niczego nie broniły. Podobno przy ich budowie zginęło tysiąc czterystu ludzi. Połowa z nich
została publicznie stracona za brak entuzjazmu do pracy."
Firma Castle Sugar zjawiła się na San Lorenzo w roku 1916, w związku z koniunkturą na
cukier podczas pierwszej wojny światowej. Nie było wówczas żadnego rządu. Firma uznała, że
wobec tak wysokich cen na cukier, opłaci się uprawiać nawet glinę i piach San Lorenzo. Nikt nie
zaprotestował.
Kiedy McCabe i Johnson ogłosili w roku 1922, że przejmują władzę, firma Castle Sugar
ustąpiła bezwolnie, jakby budząc się z koszmarnego snu.
58. SWOISTA ODMIANA TYRANII
 Nowi zdobywcy San Lorenzo różnili się od wszystkich dotychczasowych przynajmniej
pod jednym względem - pisał młody Castle. - McCabe i Johnson marzyli o przekształceniu San
Lorenzo w utopię.
W tym celu McCabe zajął się gruntownie reformą gospodarki i prawodawstwa, a Johnson
wymyślił nową religię."
W tym miejscu Castle znowu zacytował Calypso:
Chciałem, żeby w tym wszystkim
Było choć trochę sensu,
%7łeby człowiek mógł wyzbyć się lęku,
%7łeby mógł myśleć o szczęściu.
Więc wymyśliłem łgarstwo,
I wszystko jest, jak trzeba,
I zmieniłem tę smutną wyspę
W istny przedsionek nieba.
Ktoś pociągnął mnie za rękaw marynarki. Obejrzałem się.
W przejściu obok mnie stał mały Newt Hoenikker.
- Jak by się pan zapatrywał na pójście do baru na jednego? - spytał.
Obciągnęliśmy więc po jednym, a potem obaliliśmy jeszcze kilka, co na tyle rozwiązało
język Newtowi, że zaczął mi się zwierzać na temat swojej przyjaciółki Zinki, uroczej
tancerki-liliputki. Ich gniazdkiem miłosnym był domek jego ojca na przylądku Cod.
- Możliwe, że nigdy się nie ożenię, ale za to przeżyłem już miodowy miesiąc.
Newt opowiedział mi o niezapomnianych godzinach, jakie spędzili w swoich objęciach,
siedząc w starym, białym, wiklinowym fotelu Feliksa Hoenikkera, zwróconym w stronę morza.
Zinka tańczyła dla niego.
- Wyobraża pan sobie kobietę, która tańczy wyłącznie dla mnie?
- Widzę, że niczego pan nie żałuje. [ Pobierz całość w formacie PDF ]