[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- Uwielbiam słuchać, jak się jąkasz - rzekł i puścił do niej oko. - Nie wiem
dlaczego, ale wydaje mi się to strasznie seksowne.
- Co tu robisz? - zdołała w końcu spytać.
- Sądziłem, że to oczywiste. - Zack zdjął czapkę i trzymając ją w wyciągnię-
tych rękach, rzekł: - W życiu nie dostałem podobnego prezentu.
- Długo się zastanawiałam nad prezentem dla ciebie. Może nie kosztował tyle
co twój, ale...
- Ale jest wart znacznie, znacznie więcej - Zack nie pozwolił jej dokończyć.
- Nie mogę uwierzyć, że tu jesteś.
- Musiałem cię zobaczyć.
- Tak?
- Kiedy kobieta mówi ci, że jej uczucie nie ma granic, to wsiadasz w najbliż-
szy samolot i do niej gnasz.
- Tak zrobiłeś?
- Przecież tu jestem, nie?
Zack przestąpił próg, nogą zatrzasnął za sobą drzwi, rozpostarł ramiona i po-
rwał Jaye w objęcia. Serce waliło jej z radości.
- Ale miałeś spędzać święta z bliskimi, których kochasz...
Zack pocałował ją czule.
- Właśnie to robię, Jaye. Kocham cię.
S
R
EPILOG
Wiosna zawsze była magiczną porą w Michigan, a w tym roku miała szcze-
gólny czar. Nie tylko dlatego, że rozpoczynał się nowy sezon wzrostu winorośli,
lecz dlatego, że rozpoczął się nowy etap w życiu Jaye.
Od Bożego Narodzenia, odkąd Zack, ubrany w ofiarowaną przez nią czapecz-
kę ojca, stanął na progu domu i wyznał jej miłość, Jaye odkryła, że dzieląc się
wszystkim, co ma z tym mężczyzną, po raz pierwszy od wielu lat poczuła się w
pełni sobą.
Nie rozmawiali o małżeństwie, lecz był to następny logiczny krok i Jaye już
się przed nim nie wzdragała. Ufała nie tylko Zackowi. Ufała sobie. Nie była jak
matka. Wiedziała, że ona nie obudzi się pewnego ranka z postanowieniem, że ma
dość zabawy w dom i wychowywania dziecka. U boku Zacka chciała się budzić co
rano do końca życia. Podobnie jak ojciec, Jaye traktowała zobowiązania bardzo se-
rio.
Tymczasem otrzymali zaproszenie na ślub Phillipa i Miry. Jaye postanowiła
ubrać się w seksowną czerwoną sukienkę, prezent od Corey. Teraz czuła się na tyle
pewna siebie, że mogła ją włożyć. Nie bała się, że zwróci na siebie uwagę, dopóki
to przede wszystkim Zack koncentrował swą uwagę na niej.
Do Kalifornii przyjechali w przeddzień ceremonii. Jaye wiedziała, że Holland
Farms było większe od Medallionu, lecz dopiero gdy na własne oczy zobaczyła
winnicę, uświadomiła sobie ogrom tego przedsięwzięcia. Winnica należąca do ro-
dziny Zacka zajmowała pięć razy większy areał, zatrudniała trzy razy więcej pra-
cowników i oczywiście miała dłuższą i bogatszą historię.
Zack mógłby tu wrócić. Wystarczyło jedno jego słowo, a przyjęto by go z
otwartymi ramionami. Sam jej mówił o tym w Boże Narodzenie. Powiedział rów-
nież, jak wiele znaczyło dla niego wyznanie ojca, że go potrzebuje.
- Nie pamiętam, żeby kiedykolwiek przedtem użył takich słów.
S
R
Od tamtego czasu Ross Holland dwukrotnie ponawiał próby przekonania syna
do powrotu, za każdym razem dodając coś jeszcze na zachętę, lecz Zack za każdym
razem odmawiał. Dopiero teraz, widząc, co odrzucił, Jaye poczuła żal. Może tu
właśnie jest jego miejsce? Może powinien się zgodzić, szczególnie że teraz miałby
decydujący głos we wszystkich sprawach?
Jechali właśnie do kościoła drogą biegnącą obok niekończących się rzędów
winorośli, gdy Jaye podjęła decyzję.
- Zatrzymaj samochód - poprosiła.
Zack zjechał na pobocze.
- O co chodzi? y
le się czujesz?
- Nie, nie. Po prostu muszę ci coś powiedzieć.
Zack spojrzał na zegarek.
- Akurat teraz? - zdziwił się. - Z
lub zaczyna się za niecałe pół godziny.
- Wiem, przepraszam, ale muszę ci to powiedzieć właśnie teraz.
Była tak przejęta, że Zack posłusznie zgasił silnik.
- Dobrze, słucham. - Jaye odpięła pas i wysiadła. - Hej! Gdzie się wybierasz?
- zawołał i również wysiadł.
Jaye tylko machnęła ręką, by szedł za nią, i ruszyła między rzędy winorośli,
nie bacząc na to, że wysokie obcasy grzęzną jej w ziemi. W pewnej chwili stanęła,
rozpostarła ramiona, odwróciła się do Zacka i wyznała:
- To miejsce jest niewiarygodne.
Zack wziął się pod boki i spojrzał na nią jak na wariatkę.
- I to właśnie chciałaś mi powiedzieć?
- Tak. To znaczy nie...
Trudno jej było znalez
ć właściwe słowa. Zack stuknął palcem w szkiełko ze-
garka.
- Spóz
nimy się.
- Wiem, ale okaż mi odrobinę cierpliwości. Kiedy się poznaliśmy, powiedzia-
S
R
łeś, że winnica to tylko ziemia i krzewy. Nieruchomość. Inwestycja.
Zack zmarszczył czoło.
- Pamiętam.
- Wierzyłeś w to, co mówisz?
- Wtedy tak.
- A teraz?
- Teraz nie - przyznał.
Nie wiedział, w jakim kierunku zmierza ta rozmowa. To dzięki Jaye zmienił
zdanie. Nie tylko na ten temat.
- Tak myślałam - rzekła Jaye z ulgą, lecz i ze smutkiem.
- Jaye?
Potrząsnęła głową.
- Wiem, że plotę bez sensu, ale wytrzymaj jeszcze chwilkę. Proszę.
- Dobrze.
- Przypuśćmy, że moja matka by nagle wróciła. Co powinnam zrobić?
- Kontaktowała się z tobą?
- Nie. Po prostu chcę poznać twoje zdanie.
Zack potarł kark dłonią.
- Chybabym ci radził, żebyś wysłuchała, co ma do powiedzenia.
- A gdyby chciała, żebyśmy znowu były matką i córką, co byś mi doradził?
- %7łebyś spróbowała.
- Bo najważniejsza jest rodzina, tak?
- Tak.
Jaye pokiwała głową.
- I dlatego, że mnie kochasz, tak?
- Akurat w tej chwili zachowujesz się tak, jak gdybyś rozum postradała, ale
owszem, kocham cię.
- I dlatego, że mnie kochasz, zrobisz wszystko, żebym była szczęśliwa, tak?
S
R
Gotów jesteś nawet do poświęceń?
Zack podszedł i wziął ją w ramiona. [ Pobierz całość w formacie PDF ]