[ Pobierz całość w formacie PDF ]

co się troszczą o sprawy ludzi podległych śmierci;
oraz Mojry - tym czci najwięcej Dzeus przyznał roztropny:
Klotho, Lachesis, Atropos - to one dają śmiertelnym
ludziom zarówno dobra, jak też i zła dostąpić.
Eurynome mu trzy Charyty o pięknych policzkach,
córka Okeanosa, dziewczyna przecudna, zrodziła:
Eufrosyne, Aglaję, a także Thalię uroczą;
im to spod powiek miłość się sączy, kiedy popatrzą,
członki rozprzęgająca, bo cudnie spod brwi spoglądają.
Ale wszedł także do łoża Demetry w żywność zasobnej;
ona białoramienną Persefonę rodzi - by Hades
porwał ją od matki, a Dzeus przemyślny mu dał ją.
Kochał też jeszcze Mnemosyne o pięknych warkoczach,
z której rodziły się Muzy o złotych przepaskach na włosy;
dziewięć - miłe im święta, a także śpiewem się cieszą.
Leto Apollona oraz Artemis łuczniczkę,
dzieci najbardziej urocze z wszystkich potomków Urana,
urodziła złączona z Dzeusem, co dzierży egidę.
A na końcu małżonką Herę kwitnącą uczynił;
ona Hebe, Aresa rodzi i Ejlejtyję,
połączona miłością z Królem i bogów, i ludzi.
Sam z własnej głowy zrodził modrooką Tritogeneję,
srogą, co wrzawę bitew wszczyna, wojsk przywódczyni,
Nieznużoną panią - siłą jej wojny i bitwy.
Hera zaś Hefajstosa słynnego, bez związku w miłości,
urodziła, wściekła i w sporze ze swym małżonkiem,
w sztukach najzręczniejszego z wszystkich potomków Urana.
Z Amfitryty oraz głośnego Ziemiotrzęścy
zrodził się wielki Tryton o sile potężnej;
on w głębi morza przy matce kochanej i ojcu, swym panu,
dom zamieszkuje złoty, bóg straszny. A Aresowi,
który tarcze przebija, Popłoch i Strach urodziła
Kythereja - potężnych, co gęsty szyk mężów mieszają
w wojnie krew w żyłach mrożącej, z Aresem, miast
burzycielem 
i Harmonię; tę Kadmos zuchwały wziął za małżonkę.
Maja, córka Atlasa, Dzeusowi Hermesa zrodziła,
nieśmiertelnych herolda, sławnego, w łożu przeświętym.
Córka Kadmosa, Semele, syna świetnego mu rodzi,
łącząc się z nim w miłości: Dioniza, co rozwesela;
www.zrodla.historyczne.prv.pl
nieśmiertelnego śmiertelna - oboje są teraz bogami.
Urodziła Alkmena potęgę Heraklesową,
łącząc się w miłości z Dzeusem, co chmury gromadzi.
A Hefajstos, kulawiec sławny ogromnie, Aglaję
swą małżonką kwitnącą uczynił, z Charyt najmłodszą.
Złotowłosy Dionizos wziął jasnowłosą Ariadnę
za małżonkę kwitnącą, pojąwszy córę Minosa,
którą Kronida uwolnił od śmierci i od starości.
Hebe o pięknych włosach Alkmeny syn wziął odważny 
moc Heraklesa, gdy skończył jęki niosące trudy,
córę Dzeusa wielkiego i Hery o złotych sandałach 
za małżonkę czcigodną na śniegiem pokrytym Olimpie;
szczęsny, bo wielkich czynów wśród nieśmiertelnych dokonał,
żyje po wszystkie czasy wolny od strapień, starości.
Nieznużonemu Słońcu słynna Okeanina
Perseis rodzi Kirke i Ajetesa, króla.
Zaś Ajetes, syn Słońca, które nieśmiertelnym rozbłyska,
córkę Okeanosa, rzeki wieczyście krążącej,
pojął za wolą bogów - Idyję pięknolicą;
ona mu zaś Medeę o pięknych kostkach w miłości
urodziła, pod jarzmem złocistej Afrodyty.
Teraz radości wam życzę, mieszkańcy pałaców Olimpu,
wyspom, a także lądom i morzu słonemu pośrodku.
Teraz ród bogiń śpiewajcie, wy, które macie głos słodki,
Muzy olimpijskie, córy Dzeusa, co dzierży egidę:
które z nich, łoże dzieląc ze śmiertelnymi mężami 
nieśmiertelne, zrodziły potomstwo bogom podobne.
Urodziła Plutosa Demeter boska wśród bogiń 
z Iasijonem herosem złączona w czułej miłości
w bruz
dzie trzykroć oranej, w Krety żyznej krainie 
szlachetnego, co krąży po całej ziemi i morza
grzbietach szerokich, a komu tylko dostanie się w ręce,
tego czyni zamożnym i wielki mu niesie dostatek.
Kadmosowi Harmonia, Afrodyty córa złocistej,
Ino oraz Semele, Agaue o pięknych policzkach,
Autonoe, którą Aristajos wziął bujnowłosy,
rodzi - i Polydora - w Tebach pięknie zwieńczonych.
Córa Okeanosa dzielnemu Chrysaorowi,
łącząc się z nim w miłości złocistej Afrodyty,
Kalliroe, zrodziła najdzielniejszego wśród ludzi
syna, Geryoneusa; zabiła go moc Heraklesa 
poszło o krowy powolne w Erythii morzem oblanej.
Tithonowi Jutrzenka Memnona w hełmie spiżowym,
www.zrodla.historyczne.prv.pl
króla Etiopów, rodzi i władcę Emathyjona,
a zaś Kefalosowi powiła syna świetnego,
Faethona dzielnego, męża, co bogom podobny;
jeszcze świeżo rozkwitał we wielce sławnej młodości
chłopiec radosny, kiedy Afrodyta śmiech kochająca
nagle go porywa i w boskich swoich świątyniach
czyni stróżem świątyni nocnym, boskim demonem.
Córę zaś Ajetesa króla, co z Dzeusa pochodzi,
Ajsonida z woli bogów wieczyście żyjących
uwiódł od Ajetesa, bolesne trudy przebywszy [ Pobierz całość w formacie PDF ]