[ Pobierz całość w formacie PDF ]

obrońcą, kochankiem.
- Mój Boże - wykrztusił, bo to nie mogła być prawda. To ona była
życzeniem, którego nie ważył się nigdy wypowiedzieć, ale jednak się
sprawdziło. Jego oczy też wypełniły się łzami. - O mój Boże! - Nic więcej
nie zdołał powiedzieć.
Pocałował ją, a potem wziął ją na ręce i ruszył w stronę swojego
domku, oddalonego tylko o parę kroków. Otworzył drzwi, znowu ją
pocałował, po czym kopniakiem zamknął drzwi za sobą.
Teraz ona go pocałowała, a Dylan poczuł, jak wybucha w nim
wulkan. Nie dotarli do sypialni. Zdarł z niej ubranie, a ona pośpiesznie
pomogła mu zdjąć kąpielówki.
133
R S
- Aliso, kocham cię - powiedział, kładąc się z nią na kanapie. - Chcę
być dla ciebie wszystkim, na zawsze.
Dwa miesiące póz
niej Alisa i Dylan wzięli ślub w kaplicy Domu
Granger, gdzie wszystko się zaczęło. Byli przy tym
Justin, Amy i dzieci, a także Michael, Kate i Michelle. Nawet mama
Alisy zaakceptowała Dylana jako zięcia. Po uroczystej przysiędze wszyscy
goście udali się na wystawne przyjęcie w hotelu.
Jedli, tańczyli, a kiedy Alisa rzuciła bukiet, wpadł prosto w ręce
Horace'a Jenkinsa. Zdezorientowany genialny naukowiec nie wiedział, co z
nim zrobić.
Dylan wyciągnął Alisę z przyjęcia, by spędzić kilka chwil sam na
sam, w schowku. Alisa spojrzała na pościel poukładaną na półkach i
wybuchnęła śmiechem.
- Chciałeś o czymś ze mną porozmawiać?
- Tak. Ten dzień to dla mnie cud - powiedział. - Nikt nigdy nie
kochał ranie na tyle, by przyrzec, że zostanie ze mną na zawsze.
Alisie emocje ścisnęły gardło. Nadal chciała mu tyle dać. Tak dużo
jeszcze mogła mu ofiarować.
- To chyba ja jestem najszczęśliwszą osobą na świecie, prawda?
W jego oczach zabłysły łzy. Pogroził jej palcem.
- Miało być inaczej?
- Co takiego?
- To miała być moja kolej, żeby ci powiedzieć, jak cię kocham i jaka
jesteś dla mnie ważna.
- Ach. - Dotknęła jego policzka. - A kiedy będzie moja kolej?
- Dzisiaj w twoim łóżku, w tym czarnym jedwabnym stroju, który
widziałem w twojej szufladzie.
134
R S
Uśmiechnęła się. Chociaż nie raz już kochali się w jej łóżku, Dylan
uparł się, by tam właśnie spędzili noc poślubną.
- Czy to znaczy, że mam przestać mówić ci, jak bardzo cię kocham?
- Nigdy - zaprzeczył, biorąc ją w ramiona. - Nigdy nie przestawaj.
135
R S [ Pobierz całość w formacie PDF ]