[ Pobierz całość w formacie PDF ]

haratana psychicznie?
- To wtedy oddasz mu pierścionek, powiesz sayonara i wskoczysz w pierwszy samolot po-
wrotny do domu, a ja ci znajdę totalnie seksownego, nowego faceta, który w pełni doceni, jaką wspa-
niałą jesteś dziewczyną.
- Powiedz jej, że jeśli będzie chciała, to go spierzemy - szepnął męski głos gdzieś bardzo bli-
sko Ruth. Jego właściciel był najwyraz
niej przekonany, że go nie usłyszę.
Ale usłyszałam.
I tym razem wiedziałam na pewno, że to nie Skip.
- Ruth! Dlaczego mój brat Mike jest w twoim łóżku?!
- Cholera - mruknęła Ruth. A potem, najwyraz
niej do Mike'a dodała: - Mówiłam, że ona cię
usłyszy.
- Cześć, Jess! - zawołał gdzieś w tle Mike.
- O mój Boże. - Usiadłam na łóżku, pewna, że zacznę hiperwentylować. To nie tak, że ja nie
widziałam, co się szykuje, ale to po prostu... Po prostu...
Obrzydlistwo.
- W głowie mi się nie mieści, że wyjeżdżam zaledwie na dwa dni - powiedziałam z niesma-
kiem - a wy ód razu wskakujecie razem do łóżka.
- Jess - powiedziała Ruth, nadal tym zaniepokojonym tonem. - To nie tak. Naprawdę. Ja... Ja...
- O Boże - jęknęłam. - Jeśli powiesz, że kochasz mojego brata, to ja się porzygam. Serio.
- No cóż, to prawda - oświadczyła Ruth. - Chyba zawsze tak było...
I chociaż to był a prawda, nie chciałam więcej słuchać.
- Daj mi Mike'a do telefonu - poprosiłam. - Ale Jess...
- Daj mi go. Sekundę póz
niej Mike'a mówił do mnie głębokim głosem:
- Jess, to nie tak, jak myślisz. Ja naprawdę...
- Jeśli jej złamiesz serce - pogroziłam mu - to ja ci przestawię nos. Zrozumiano?
Mike osłupiał.
- A nie to samo powiedziałaś do Tashy o Douglasie? - Tak.
- No to powinnaś powiedzieć to Ruth, a nie mnie?
- Nie, bo w tym przypadku jestem lojalna wobec Ruth, nie wobec ciebie.
- Wielkie dzięki - rzekł Mike sarkastycznie.
- To moja najlepsza przyjaciółka - wyjaśniłam. - A ty jesteś tylko moim bratem.
- Tak się składa - powiedział Mike - że ją kocham.
- O Boże. - Nachos, które podgrzałam sobie w mikrofalówce na kolację, nieco mi podeszły do
gardła. - Robi mi się niedobrze. Dosłownie. Daj mi Ruth do telefonu.
- Czy Rob naprawdę się oświadczył?
- Daj mi Ruth do telefonu. - I co mu odpowiesz? Zgodzisz się? A jeśli się zgodzisz, to zosta-
niesz w Indianie?
- A co? - spytałam, chociaż nie byłam pewna, czy chcę wiedzieć.
- Bo jeśli zostaniesz w Indianie, to ja mógłbym wprowadzić się do Ruth. Kiedy już się prze-
niosę na Columbię.
- Zmieniasz uczelnię dla dziewczyny? Znowu? Zapomniałeś, co się stało ostatnim razem, kie-
dy to zrobiłeś?
- Zamknij się, Jess - rzucił Mike. - Tym razem jest inaczej.
- Lepiej niech tak będzie. Bo jak spieprzysz tym razem, to ja cię...
- Zabiję. Tak, wszystko jasne, dzięki. A więc? Co zamierzasz zrobić?
- Jeśli jeszcze jedna osoba mnie o to zapyta... - zaczęłam ostrzegawczym tonem. A potem
przerwałam, uderzona pewną myślą. - Hej, a tak w ogóle, gdzie jest Skip? Co on myśli o tym, że za-
mieniliście to mieszkanie w jaskinię grzechu? Jak reaguje na to, co robisz z jego siostrą?
- Skip jest w Jersey Shore - wyjaśnił Mike. - Z jakąś dziewczyną, którą.
- Dobra, starczy już tego o Skipie - zdecydowała Ruth, która najwyraz
niej wyrwała telefon z
ręki mojego brata. - Kiedy wracasz do domu? I czy w ogóle wracasz?
- Nie wiem - powiedziałam, zagryzając dolną wargę. Nie wspominałam jej o tym, że Douglas,
zaproponował mi pracę nauczycielki w tym jego nowym alternatywnym liceum. Bo nie byłam pewna,
czy zostanę w mieście, wiedząc, że Rob też tu mieszka, i nie będąc z nim razem.
Zupełnie jakby to ona była obdarzona siłami parapsychicznymi, a nie ja, Ruth powiedziała:
- Jess. Po prostu go zapytaj. Dobra? A teraz idz
spać. I się rozłączyła.
Siedziałam tam i gapiłam się, mrugając oczami, na swoją komórkę. A potem odłożyłam ją de-
likatnie na nocny stolik i rzuciłam się z powrotem na poduszki. Jak to jest, myślałam, że wszyscy nasi
znajomi mają kogoś, a ja nie? Co robię nie tak? Jak mi się udało tak totalnie wszystko popsuć?
I właśnie w tym momencie w wykuszowe okno mojej sypialni posypał się grad małych kamy-
ków. Nie dość mocno, żeby wybić szybę, ale na tyle, żeby ich grzechotem nie obudził...
...to znaczy, gdybym rzeczywiście spała.
Tylko jedna osoba kiedykolwiek rzucała kamykami w moje okno. Ta sama, która wcześniej
dzisiejszego dnia rzuciła we mnie zaręczynowym pierścionkiem.
Odrzuciłam koc, podeszłam do najbliższego okna i wyjrzałam na zewnątrz, nie śmiejąc nawet
oczekiwać, że to rzeczywiście będzie on.
Ale to był on. Stał w świetle księżyca, w dżinsach i czarnej tiszertce, właśnie zamierzając się
ramieniem, żeby rzucić w okno kolejną porcję kamyków. Szybko otworzyłam okno i siatkę, wychyli-
łam się i szepnęłam:
- Zaczekaj, zejdę za sekundę. A potem złapałam bawełniany szlafrok, który wrzuciłam do
swojej torby podróżnej, pakując się błyskawicznie na przyjazd tutaj, i zarzuciłam go na swoją koszul-
kę bez rękawów i bokserki. Pożałowałam, że w przeciwieństwie do Ruth, nie zastanawiałam się za
wiele nad swoją bielizną i nie kupiłam sobie do spania czegoś seksowniejszego, takiego jak jej słodkie
koszulki bez rękawów w komplecie z szortami, które mój brat Mike w tej chwili... Ugh, to zbyt obrzy-
dliwe, żeby o tym myśleć.
Poza tym Rob nie pojawił się tu, byłam pewna, ze względu na żadne romantyczne uczucia, ja-
kie mógł do mnie żywić. Prawdopodobnie jego siostra znów uciekła.
A może po prostu chciał, żebym mu zwróciła pierścionek.
Na tę myśl przystanęłam w połowie schodów.
No tak. Pewnie chciał odebrać pierścionek.
Zatkało mnie na moment.
Z sercem tak idiotycznie walącym, że aż słyszałam je w uszach, zeszłam cicho po schodach na
sam dół. Dom był pogrążony w ciemnościach. Oboje rodzice spali. Tylko Chigger nie spał. Zlazł z ka-
napy w salonie - tej, na której mama zabraniała mu spać, więc robił to tylko wtedy, kiedy nie patrzyła
- i pod szedł do drzwi, przywitać się ze mną.
- Siad - szepnęłam, cicho otwierając zamek u drzwi. - Zostań. Pies nie zrobił ani jednego, ani
drugiego. Polizał mnie po ręce, a potem wrócił cicho do salonu i wskoczył na sofę. I tyle tej znajomo-
ści piętnastu komend.
Otworzyłam siatkowe drzwi i wysunęłam się na werandę. Rob już tam czekał w cieniu pod da- [ Pobierz całość w formacie PDF ]