[ Pobierz całość w formacie PDF ]

statystyczną szansę, według ostatnich danych. Co to jest sześć dolarów? Tyle co nic.
Bibleman wręczył mu sześciodolarową monetę.
 Wygrał pan  oświadczył robot.  Został pan przyjęty na akademię, choć
prawdopodobieństwo wynosiło dwa tryliony do jednego. Pozwoli pan, że pierwszy złożę mu
gratulacje. Gdybym miał rękę, uścisnąłbym panu dłoń. To zmieni pańskie życie. Dziś jest pana
szczęśliwy dzień.
 To było ukartowane  zauważył z dreszczem niepokoju Bibleman.
 Ma pan rację  odparł robot i zajrzał Biblemanowi prosto w oczy.  Przyjęcie nagrody jest
obowiązkowe. Chodzi o akademię wojskową mieszczącą się w Buttfuck w Egipcie. To jednak
żaden problem, dostanie pan transport. Proszę iść do domu i zacząć się pakować.
 Czy nie mógłbym najpierw zjeść mojego hamburgera i frytek&
 Sugeruję, aby niezwłocznie przystąpił pan do pakowania.
Za plecami Biblemana stanęło dwoje ludzi. Czując zamęt w głowie, instynktownie usunął im się
z drogi, na szczęście nie upuścił tacy z jedzeniem.
 Kanapkę z pieczonym stekiem proszę  powiedział mężczyzna.  Z krążkami cebuli i piwem
korzennym, to wszystko.
 Zechce pan wziąć udział w naszym konkursie?  zapytał robot.  Fenomenalne nagrody. 
Błysnął wykazem nagród na tablicy informacyjnej.
***
Bob Bibleman otworzył drzwi swojego jednopokojowego apartamentu. Telefon był włączony i
czekał na niego.
 Jesteś wreszcie  powiedział.
 Nie zrobię tego  odrzekł Bibleman.
 Ależ tak  zapewnił go telefon.  Wiesz, kto mówi? Przeczytaj swoje oświadczenie i
regulamin przyznawania pierwszej nagrody. Otrzymałeś rangę kota. Jestem major Casals, twój
przełożony. Jeśli każę ci szczać na różowo, będziesz szczał na różowo. Ile czasu zajmie ci
dojście do rakiety? Masz przyjaciół, z którymi chciałbyś się pożegnać? Dziewczynę? Matkę?
 Czy mogę w ogóle liczyć na powrót?  zapytał ze złością Bibleman.  O co w tym wszystkim
chodzi? Co to za akademia? Kto jest na wydziale? Czy to akademia nauk humanistycznych, czy
ścisłych? Czy jest sponsorowana przez rząd? Czy oferuje&
 Uspokój się  powiedział spokojnie major Casals.
Bibleman usiadł. Stwierdził, że trzęsą mu się ręce.
Urodziłem się w niewłaściwym stuleciu, pomyślał. Sto lat temu coś takiego nie mogło się
zdarzyć, za sto lat natomiast zostanie uznane za nielegalne. Potrzebuję prawnika, ot co.
Prowadził spokojne życie. Przez lata osiągnął skromną pozycję komiwojażera. Wcale nie
najgorzej, jak na dwudziestodwulatka. Jednopokojowy apartament prawie należał do niego 
to znaczy Bob wynajmował go z prawem pierwokupu. Było to ciche życie, podobne do
egzystencji innych ludzi; Bibleman nie żądał wiele i  na ogół  nie uskarżał się na swój los.
Chociaż nie rozumiał machiny podatkowej, która uszczuplała jego skromne dochody,
akceptował ją; akceptował też swoją umiarkowaną nędzę, podobnie jak fakt, że dziewczyna
odmówiła pójścia z nim do łóżka. W pewnym sensie określało go to, stanowiło jego cechę
wyróżniającą. Poddawał się temu, czego nie lubił, i traktował swoją postawę jako zaletę.
Większość ludzi wyższych od niego rangą uważała go za dobrego człowieka. Co się tyczyło
osób rangą niższych, była to grupa o zerowej liczbie członków. Jego szef w Siódmym Niebie
mówił mu, co ma robić, to samo dotyczyło jego klientów. Rząd rozkazywał wszystkim, tak
przynajmniej się wydawało. Bob Bibleman osobiście raczej nie miał do czynienia z rządem. Nie
była to ani zaleta, ani wada, co najwyżej łut szczęścia.
Kiedyś przydarzyła mu się seria dziwnych snów. Dotyczyły one dawania jałmużny. W liceum
czytał powieści Karola Dickensa i obraz ciemiężonych na trwałe wrył mu się w pamięć: ci
wszyscy ludzie byli pozbawieni jednopokojowego mieszkania, pracy i średniego wykształcenia.
W umyśle Boba dryfowały niejasne nazwy miejsc takich jak Indie, gdzie umierających
zgarniano z ulic specjalnymi maszynami.  Masz dobre serce", powiedziała mu kiedyś maszyna
edukacyjna. Zdumiało go to  nie dlatego, że usłyszał to od maszyny, lecz dlatego, że słowa
skierowane były właśnie do niego. Powiedziała mu to również pewna dziewczyna, ponownie
budząc w nim niemałe zdziwienie. Potężne siły sprzysięgły się, by oznajmić mu, że nie jest zły!
Było to tajemnicze i zachwycające.
Lecz tamte czasy minęły. Bibleman przestał czytać powieści, a dziewczynę przeniesiono do
Frankfurtu. Teraz zaś wrobiono go, by sprzątał kible na jakimś zadupiu pod komendą
mechanicznych nadzorców. Zapewne werbowali ludzi z ulicy tysiącami. Bob nie szedł na żadną
akademię, a jedyne, co wygrał, to pobyt w obozie przymusowej pracy. Drzwi wyjściowe
prowadzą do wewnątrz, pomyślał. Innymi słowy, jeśli chcą cię dorwać, to jakby już to zrobili,
pozostaje jedynie dopełnić formalności. Komputer produkował formularze pod dotknięciem
klawisza: P jak piekło, N jak niewolnik, dorzucił w myślach. Oraz T jak ty.
Byle nie zapomnieć szczoteczki do zębów, pomyślał Bob. Może się przydać.
Major Casals przyjrzał mu się z ekranu wideofonu, jak gdyby szacując, czy Bibleman
czmychnie. Daję dwa tryliony do jednego, że tak, zapewnił go w duchu Bibleman. Ten jeden
okaże się zwycięski, tak jak w konkursie, zrobię to, co mi każą.
 Proszę  odezwał się Bibleman.  Chciałbym uzyskać szczerą odpowiedz
na pytanie.
 Oczywiście  odrzekł major Casals.
 Gdybym nie podszedł wtedy do tego robota&
 Trafilibyśmy do ciebie prędzej czy póz
niej  odpowiedział major Casals.
 Aha  odparł Bibleman, kiwając głową.  Dzięki. Już mi lepiej. Nie muszę wciskać sobie kitu.
Gdybym nie miał ochoty na hamburgera i frytki. Gdybym tylko&  zamilkł.  Lepiej się
spakuję.
 Analizowaliśmy cię od kilku miesięcy  powiedział major Casals.  Twoje zdolności
wykraczają poza zakres wykonywanej przez ciebie pracy. Poza tym jesteś niedouczony.
Potrzebujesz wykształcenia. Jesteś upoważniony do dalszego pobierania nauki.
 Mówi pan tak, jakby chodziło o prawdziwą akademię!  zdumiał się Bibleman.
 Bo tak jest. To najlepsza akademia w Układzie. Nie reklamuje się jej, to byłoby
nierozważne. Nikt jej nie wybiera, to ona wybiera studentów. Dane, które widziałeś, to nie
żart. Trudno sobie wyobrazić podobne przyjęcie na najlepszą akademię w Układzie, co, panie
Bibleman? Musisz się wiele nauczyć.
 Jak długo pozostanę w akademii?  zapytał Bibleman.
 Dopóki się nie nauczysz  odparł major Casals.
***
Boba poddano gruntownym badaniom i testom psychologicznym, ostrzyżono mu włosy i dano
mundur oraz miejsce do spania. Podejrzewał, że testy miały na celu wykrycie utajonego
homoseksualizmu, potem doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej tylko mu się zdawało,
więc dał sobie spokój i uznał, że chodziło o sprytne ustalenie poziomu jego inteligencji i
zdolności. Przypuszczalnie wypadł pomyślnie w obu kategoriach. Uznał również, że w mundurze [ Pobierz całość w formacie PDF ]